بسکه دارم غنچهٔ شوق توپنهان زیرپوست

رنگ خونم نیست بی چاک گریبان زیرپوست

در جگر هر قطرهٔ خونم شرار دیگر است

کرده ام از شعلهٔ شوقت چراغان زیر پوست

می روم چون آبله مژگان خاری ترکنم

در رهت تا چند دزدم چشم گریان زیر پوست

در هوای نشتر مژگان خواب آلوده ای

موج خونم شد رگ خواب پریشان زیرپوست

عاشقان در حسرت دیدار سامان کرده اند

پردهٔ چشمی که دارد شور توفان زیر پوست

از لب خاموش نتوان شد حریف راز عشق

چند دارد این حباب پوچ عمان زیر پوست

شمع راکی پردهٔ فانوس حایل می شود

مغزگرم ماست از شوخی نمایان زیر پوست

چون حباب ازپیکرحیرت سرشت ما مپرس

نقش ما یک پرده عریان است پنهان زیر پوست

از تماشای دل صد پاره ام غافل مباش

برگ برگ این چمن دردگلستان زیرپوست

تا مرا در عالم صورت مقید کرده اند

زندگی درکسوت نبض است نالان زیر پوست

فخر و ننگی می فروشد ظاهر ما ورنه نیست

غیر مشت خون چه انسان و چه حیوان زیر پوست

عیب ما بی پرده است ازکسوت افلاس ما

نیست پنهان استخوان ناتوانان زیر پوست

ایمن از حرف لباس خلق نتوان زیستن

بیشتر خونهای فاسد راست جولان زیر پوست

خرقه بر اهل حسد آیینهٔ رسوایی ست

کی تواندگشت بیدل مار پنهان زیر پوست